Volg ons laatste nieuws op twitter!
Geschreven door onze trainer Thomas Groenevelt.
Enige dagen geleden zijn we met een kleine veertig man een weekend naar het WK tafeltennis in Rotterdam geweest. Als ik het ticket uit mijn spijkerbroek haal, hoor ik de golf van geluid na een fenomenale rally in de derde game van de eerste dubbelpartij tussen China en Zuid-Korea. Ik zoek hem nog even op op het internet. Wat zie ik nou ? Beelden van Sietze, Senno en Thijs die opkijken naar de beelden. Frappant genoeg zijn ze te zien op 20:11. Toeval ? Als er even later de bewuste rally volgt - in mijn ogen dé rally van het toernooi - zie ik een weer nog groter deel van onze groep zitten. Allemaal applaudisserend, allemaal lachend. Wat een fantastisch weekend hebben we toch gehad in Rotterdam !! Op zaterdagochtend, zeven uur vertrok een stuk of wat auto's, busjes - zelfs een camper - vanaf Vries, Appelscha en Eelde. Waar rond een uur of half acht in mijn busje er maar niemand lijkt te willen slapen en de muziek vrolijk mee blijft deinsen, krijg ik van Alfons Brink van Vries een sms'je ... de stemming zit er goed in. Iedereen slaapt weer. Hahaha..... Rond een uur of tien komen we aan in Rotterdam en parkeren we de auto's bij de parkeerplaats. Voor de ingang krijgt iedereen zijn toegangsbewijs en loopt men snel door de de voor ons bestemde plekken. We zitten werkelijk geweldig; lichtschuin achter de wedstrijdtafel waar de eerdergenoemde dubbelpartij plaatsvindt. Als iedereen zit, kan ik rustig achteruit leunen. En dan ...... de rally. Het geroezemoes in Ahoy verstomt. Iedereen kijkt met bewondering naar het tafereel en een groots applaus lijkt te komen. Maar de rally duurt en duurt maar en als uiteindelijk de Koreaan Kim Min Seok de rally met een schitterende forehand topspin van ver achter de tafel besluit, ontploft een uitzinnig Ahoy. Niet alleen door de rally, maar dit in nauw samenspel met de reactie van iedereen - en natuurlijk vooral van de jonge debutanten voor me - om me heen, krijg ik kippenvel van de benen tot in mijn rug. Om elke wedstrijd van een verhaal te voorzien, schiet mij de tijd (en zin) simpelweg tekort. Als ik u was, zou ik eens een van de WK reizigers aanspreken. Niet zelden heb ik mogen genieten van de verbazingen en bewonderingen van de mensen in mijn buurt. Persoonlijk heb ik nog in het bijzonder genoten van de partijen van Timo Boll en ja, Ich bin wie du dat tussen de games uit de boxen dreunde, heeft zelfs mijn instemming kunnen dragen. En ja, ook de vreselijke luchtbuizen die het zo tragisch hebben moeten ontgelden tijdens de wedstrijden heb ik een plaats in mijn geheugen gegeven. De stunt van Timo is maar tendele gelukt - hij werd derde, maar het is toch bijzonder om mee te maken dat werkelijk iedereen zo massaal voor de jonge Duitser was. Ziet u het al gebeuren bij een WK finale voetbal tussen China en Duitsland ? We hadden om half zeven 's avonds afgesproken op camping de oude Maas, maar de halve finale tussen Chen Qi en Timo Boll duurde langer dan vooraf verwacht. voor ons geen probleem, want Timo won! Het bleek ook voor de camping geen probleem te zijn en rond kwart voor acht komen we aan in Barendrecht op slechts een kwartier rijden. Het restaurantje was gesloten, dus moesten we even improviseren met het eten en iedereen heeft zijn buik lekker rond gegeten met eten van de lokale cafetaria. Gelukkig was er nog wel een afgedekt stuk waar we net met z'n allen onder pasten. Tentjes opzetten tussen de buien door, die ons gelukkig nauwelijks van echte hinder hebben voorzien. Als iedereen eenmaal lekker in zijn bed ligt, drinken wij nog een lekker glaasje wijn en wanen ons in Italiaanse sferen. De douche dan de volgende morgen is kort en fel, maar lekker warm en we kunnen niet veel later de tenten alweer inklappen. Het ontbijt was heerlijk en iedereen kon met een lunchpakket de spullen in de auto's inladen.
De laatste wedstrijden zijn een geweldige voortzetting van de wedstrijden de dag ervoor. Zhang Jike werd wereldkampioen door in de halve finale Timo Boll en in de finale Wang Hao te verslaan. Persoonlijk denk ik dat we allemaal voor Zhang Jike waren, toen hij op haast krampachtige wijze vier matchpoints verloor tegen de voormalig wereldkampioen in de finale. Ineens zagen we dat hij ook maar mens was en ik denk dat iedereen in Ahoy zich in hem kon verplaatsen. Ook het shirt dat in stukken werd gescheurd toen de winst dan eenmaal binnen was, leverde hem weliswaar een gele kaart op, maar ook de sympathie van duizenden Ahoygangers en honderduizenden toeschouwers achter de televisie. Verder waren ook de randzaken door de organisatie allemaal geweldig geregeld. Join the table, de Promo Village, de Gehandicaptenwedstrijden, de Jeugdcup, de beslissingswedstrijden bij de clubteams en een modeshow van lange vrouwen in het rood en op de melodie van chinese opera. Andries en ik hebben er tussen de poffertjes door van kunnen genieten. Er waren zelfs vrije speeltafels opgesteld in een van de hallen liggend aan de hoofdhal. Getergd door zoveel tafeltennisgeweld hebben vele jongens en meisjes uit het Noorden des lands zelfs het bat ter hand genomen en geoefend op een van de opslagen van de Chines goden. Ook zijn we met aardig wat mensen op de foto gegaan met Li Jao; Nederlands beste vrouwelijke tafeltennisser van dit moment. Er was kortom meer dan genoeg te doen voor iedereen. In gedachten verzonken rijd ik terug met een cluppie mensen op de achterbanken. We hebben net gegeten bij de Mc Donalds en het laatste stuk vanaf strand Nulde is begonnen. Ik zie de eerste slachtoffers vallen in hun strijd tegen de slaap. Blij verrast ben ik als mijn buurman voorin me uit het niets aanschiet en mijn licht dagdromen doorbreekt. De twaalfjarige Max kijkt haast lachend voor zich uit - hij lijkt zich ook wat te herinneren - naar de weg voor hem en zegt: Thomas, ik heb het echt ontzettend leuk gehad.
terug