Nee, dat mensen op een mooie zondagmorgen op een parkeerplaats in Hoogersmilde willen staan, heeft alles te maken met een tafeltennistoernooi voor de jongere kinderen. De trainers Huub en Thomas gingen met de familie Berenschot naar het noorden van Limburg. In Heel kwamen we rond elven aan en even later keken Jim en Djosh hun ogen uit in een zaal met wel heel veel tafeltennistafels en spelers. 

Na een moeizaam bereide, maar lekkere kop koffie begonnen om twaalf uur de wedstrijden voor de twee sporters. Jim en Djosh speelden hun wedstrijden in dezelfde rij, dus voor Nathan en Lucretia was het vanaf de tribunes allemaal goed te volgen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Er werd geen titel binnengesleept. Geen reden tot somberheid, integendeel: Jim en Djosh hebben laten zien dat ze heel goed bezig zijn! De jonge Djosh speelde met zijn zeven jaar mee in een deelnemersveld met vooral oudere kinderen. Djosh liet zich echter niet uit het veld slaan. Het was een genot om te zien hoe deze kleine rakker speelde alsof hij al jaren niets anders had gedaan. De kenmerkende forehandtik van Djosh was regelmatig te bewonderen en ook de guitige lach na het slaan van een mooie bal. Het zat wel goed met de mentale kanten van het spel! Hier kon broer Jim zeker over meepraten. Jim schrok eerst wel even toen hij zijn tegenstanders zag inspelen. Later zou blijken dat het de sterkste spelers van het toernooi waren. De eerste partijen was het nog flink wennen, maar het ging zichtbaar steeds beter. Een goede tactiek, balvastheid en concentratie brachten Jim tot zijn, naar eigen zeggen, beste prestatie in het tafeltennis: het winnen van de derde partij in de poulefase! In de vervolgronde wist hij nog een keer te stunten waarna hij pas in de halve finale van de troostronde tot een halt werd geroepen door Frank Duijnisveld van De Treffers.

De terugwerd werd ingezet en doordat het al tegen etenstijd aanliep, besloten we nog wat te eten bij een McDonald's. Het bleef lang gezellig in de auto; worden die jongens nooit moe? Het leek oneindig te duren, maar uiteindelijk vielen Jim en Djosh beiden rond negen uur als een blok in slaap. In de auto hebben we nog lekker kunnen napraten over van alles waar een lange autorit zich voor leent. Nathan en Lucretia, die hun kinderen ook in Heel zo positief ondersteunden, verdienen het op z'n minst om ook een waardering in dit verslag te krijgen. Wat een fijne dag. Het zit wel goed met de jeugd van Appelscha.

Thomas